بهترين كمپ ترك اعتياد

تعريف اين دارو يك آسيب شناسي پيچيده را ترسيم مي كند كه در آن فرد با وجود آگاهي از عوارض جانبي و خطرناك آن، نياز شديد به مصرف يك ماده را احساس مي كند. تعليق فرض آن ماده به پرهيز مي انجامد. اغلب، اعتياد به مواد مخدر با تحمل نيز مرتبط است: براي رسيدن به همان اثر، بدن به دوز فزاينده‌اي از داروي سوء مصرف نياز دارد.
براي اعتياد به مواد مخدر ، ما فقط به مواد مخدر سوء استفاده نمي كنيم. در واقع، حتي اعتياد به الكل و برخي مواد مخدر مي توانند اعتياد جسمي يا رواني ايجاد كنند. حتي اعتياد به دخانيات نيز يك شكل رايج اعتياد به مواد مخدر است.عللاعتياد به مواد مخدر يك اختلال رواني، رفتاري و جسمي از همه جهات است كه به نظر مي رسد ژنتيك و محيط در آن نقش بسيار مهمي در سوق دادن آزمودني به مصرف مواد سوء مصرف كننده دارد. به نظر مي رسد اعتياد به سوء مصرف زماني رخ مي دهد كه استفاده مكرر و مداوم از يك ماده مخدر، دارو يا مواد ديگر درك لذت را تغيير دهد. اين رفتار مجموعه اي از مكانيسم ها را تحريك مي كند كه فرد را وادار به ادامه مصرف آن ماده مي كند.
علائم اعتياد به مواد مخدر با توجه به نوع سوء استفاده متفاوت است: به عنوان مثال ، تجويز مسدود كننده هاي بتا از نظر جسماني اعتيادآور است ، متفاوت از اعتياد رواني ناشي از مواد مخدر مانند هروئين. علائم مشترك اكثر اعتياد به مواد مخدر عبارتند از پرهيز و تحمل، همراه با يك سري اختلالات رفتاري وسواسي، تغييرات خلقي، حملات پانيك ، تمايل به خشونت، كاهش تمركز، خواب آلودگي يا بي خوابي ، تغيير در اشتها. علائم ديگر اغلب با اين جنبه ها همراه است، مانند قرمزي چشم، تنگي مردمك ، تاري ديد و غيره.اطلاعات اعتياد - داروهاي درمان اعتياد جايگزين رابطه مستقيم بين متخصص بهداشت و بيمار نيست. هميشه قبل از مصرف اعتياد به مواد مخدر - داروها براي درمان اعتياد با پزشك و / يا متخصص خود مشورت كنيد.
داروهادرمان اعتياد به مواد مخدر از لحظه شناسايي مشكل شروع مي شود: با توجه به ظرافت آن، بستگان، اعضاي خانواده و دوستان بايد از بيمار مراقبت كنند، بدون اينكه تحميل يا دستوري در مورد اينكه چه كاري انجام شود و چه كاري انجام نشود. حتي اگر بي اهميت باشد ، حمايت افرادي كه به فرد معتاد نزديك هستند ضروري است.درمان اعتياد به مواد مخدر نسبتاً پيچيده است، زيرا همانطور كه تحليل كرديم، بحران هاي پرهيز اغلب ايجاد مي شود كه معتاد را نااميدانه به دنبال آن ماده سوق مي دهد: علاوه بر توجه اعضاي خانواده، اعتياد به مواد مخدر براي درمان قطعي نياز دارد. يك رويكرد چند رشته اي با مداخلات روانشناختي، اجتماعي و دارويي.تجويز داروها عنصري است كه اكثريت قريب به اتفاق درمان هاي اعتياد به مواد مخدر را متحد مي كند ، زيرا بسيار دشوار است كه بتوان با تنها رويكرد رواني ، استفاده از دارو را رها كرد. همچنين بايد تاكيد كرد كه يك معتاد به مواد مخدر "فقط" خطر عود را نشان نمي دهد: در واقع مشاهده مي شود كه يك بيمار مواد مخدر تمايل به تزريق داروهايي دارد كه براي مصرف خوراكي در نظر گرفته شده است ، كه مستلزم يك سري عواقب نسبتاً جدي است ( گانگرن). ، آبسه يا نكروز در محل تزريق، مسموميت قلبي يا ريوي ناشي از رسوب ماده در عضله قلب يا ريه ، بيماري هاي ناشي از تزريق با سوزن هاي آلوده و غيره).بياييد با جزئيات، مناسب ترين داروها براي اعتياد به الكل ، تنباكو و مواد مخدر را ببينيم .
 
در زير كلاس هاي بهترين كمپ ترك اعتياد كه بيشتر در درمان اعتياد به مواد مخدر استفاده مي شود و چند نمونه از تخصص هاي دارويي ذكر شده است. بر اساس شدت بيماري ، وضعيت سلامتي بيمار و پاسخ وي به درمان ، پزشك مي تواند مناسب ترين ماده فعال و دوز را براي بيمار انتخاب كند:
 
اعتياد به الكل : الكل همچنين مي تواند يك ماده مخدر در نظر گرفته شود و به همين دليل مي تواند اعتياد و ترك را ايجاد كند. به طور كلي، فرد الكلي گهگاه شروع به نوشيدن مي كند و سپس دوز را بيشتر و بيشتر مي كند: با گذشت زمان، فرد نياز به مصرف بيشتر و بيشتر الكل را درك مي كند تا به حالت سرخوشي مطلوب برسد .براي درمان اعتياد به الكل، بيمار بايد با پزشكان و اعضاي خانواده همكاري كند: پيروي از يك طرح "بازتواني" - به يك معنا - زماني كه بيمار آن را نمي خواهد بي فايده است.
براي داروها و ميزان مصرف: به مقاله داروهاي درمان اعتياد به الكل مراجعه كنيد
 
اعتياد به دخانيات : سيگار كشيدن را نيز مي توان نوعي اعتياد به مواد مخدر دانست كه عوارض درازمدت آن مي تواند بسيار جدي باشد. همچنين در اين مورد، مانند مورد قبل، درمان دارويي براي ترك سيگار تنها در صورتي مي تواند اثر درماني خود را اعمال كند كه آزمودني به آن متقاعد شود، زيرا در صورت تمايل، مصرف مواد دارويي براي معكوس كردن اعتياد به مواد مخدر بي فايده خواهد بود. واقعا اين كار را انجام دهيد.
براي داروها و ميزان مصرف: مقاله داروهاي ترك سيگار را مطالعه كنيد
 
اعتياد به مواد مخدر: درمان اعتياد به مواد افيوني مي تواند دوگانه باشد و شامل قطع تدريجي مصرف دارو يا ترك ناگهاني آن است. انتخاب يك درمان به جاي ديگري بايد بر اساس هر مورد جداگانه ارزيابي شود.در موارد مصرف بيش از حد دارو به درمان اورژانسي نياز استيا مسموميت؛ در چنين شرايطي، سوژه تمايل به از دست دادن هوشياري دارد و اغلب به تنفس كمكي موقت نياز دارد. انتخاب دارو بستگي به داروي سوء مصرف دارد. علاوه بر تجويز تخصصهاي دارويي ، بيمار را مي توان به مراكز خاصي براي مسموميت ارجاع داد ، جايي كه بيماران تحت برنامه هاي رفتاري و رواني خاصي قرار مي گيرند. حال بياييد ببينيم بيشترين داروهاي مورد استفاده در درمان كدامند:
متادون (مثلا متادو C): داروي آگونيست اپيوئيدي كه در درمان، تحت نظارت پزشكي، براي درمان اعتياد به هروئين استفاده مي شود. تجويز اين دارو در كاهش علائم ترك هروئين مفيد است . اين دارو اعتياد آور است ، بنابراين براي همه بيماران تجويز نمي شود. استفاده از آن فقط براي موارد اعتياد شديد به هروئين يا مواد افيوني اختصاص دارد. اگرچه دوز بايد به دقت با هر بيمار تطبيق داده شود، يك دوز كاملاً نشانگر در زير ارائه شده است: در ابتدا، 10-40 ميلي گرم از دارو را در روز مصرف كنيد. به تدريج دوز را حداكثر افزايش دهيد. 30 ميلي گرم در هفته (بيشتر از 10 ميلي گرم در روز)، تا زماني كه علائم ترك ناپديد شوند.بوپرنورفين (به عنوان مثال بوپرنورفين MYL): اين يك داروي آگونيست جزئي مواد افيوني است كه فقط براي معتادان با شرايط جدي تجويز مي شود. با اين حال، استفاده از آن براي درمان اعتياد به مواد مخدر در افراد داراي اعتياد متوسط ​​به مواد افيوني نيز نشان داده شده است. دارو مي تواند باعث ترك شود: بر اين اساس، اين وظيفه سمي است كه قبل از شروع درمان با دارو، مصرف دارو را به تدريج كاهش دهد. بوپرنورفين اغلب با نالوكسون (به عنوان مثال سوباكسون) همراه است.: به شكل قرص هاي زير زباني كه بايد حل شود - فرموله شده با 2 ميلي گرم بوپرنورفين و 0.5 ميلي گرم نالوكسان - به طور مشخص دارو را با دوز 1-2 قرص در روز مصرف كنيد ، با رعايت كامل دستورالعمل هاي داده شده ، دوز را به ميزان قابل توجهي افزايش دهيد. توسط دكتر . از 24 ميلي گرم بوپرنورفين در روز تجاوز نكنيد.نالتركسون (به عنوان مثال نالوركس): برخلاف داروهاي شرح داده شده در بالا ، نالتركسون يك آنتاگونيست افيوني جزئي است كه فقط در موارد اعتياد شديد به مواد مخدر استفاده مي شود. اين دارو تمام علائم ترك را ايجاد مي كند. اثر درماني خود را با مهار اثر سرخوشي مواد افيوني انجام مي دهد و دقيقاً به همين دليل براي معتادان سابق نيز براي جلوگيري از عود تجويز مي شود. اين يك داروي قدرتمند است كه فقط در بستري هاي تخصصي و تحت نظر پزشك تجويز مي شود. درمان را حداقل 10-7 روز پس از پرهيز از مواد افيوني شروع كنيد (با آزمايش ادرار تأييد شود.) در صورت عدم وجود علائم ترك. شروع درمان با 25 ميلي گرم از دارو در يك دوز واحد. دوز نگهدارنده 50 ميلي گرم در روز است. دوز هفتگي را مي توان به سه دوز تقسيم كرد تا انطباق بيمار بهبود يابد . اين دارو به صورت سوسپانسيون تزريقي نيز موجود است: 380 ميلي گرم هر 4 هفته يكبار با تزريق عضلاني به باسن مصرف شود.لوفكسيدين (به عنوان مثال Dimatex): دارو (آگونيست آلفا آدرنرژيك) در ايتاليا به بازار عرضه نمي شود. در برخي كشورها از آن براي تسكين علائم اعتياد به مواد افيوني استفاده مي شود. به طور كلي، دارو در ابتدا بايد با دوز 800 ميكروگرم در روز، تقسيم به چند دوز تجويز شود. دوز را مي توان به تدريج افزايش داد، بدون اينكه بيش از 2.4 ميلي گرم در روز باشد (براي هر دوز، حداكثر 800 ميكروگرم). مدت زمان معين درمان ترك اعتياد 10-7 روز است: در صورت ادامه مصرف مواد افيوني، بيمار نبايد از اين دارو استفاده كند.

منبع: »» كمپ ترك اعتياد سلامت راهيان بهشت